سفره خدا

دلت را آنچنان قاب می گیرم که کوچه ها با دیدنش خیابان شوند دهکده ها شهر . جمله های ساده شعرهای پر از تصویر پرسه زدن دلت را رمانی می کنم تا قهرمانش نه از طوفان بهراسد نه از صخره دلت شاهد هر سطر عشق شود تا در ساده ترین سفره خدا ارایه های خلق کند شبیه زندگی شبیه یار شبیه آمدن نوروز در سرزمینی که سوگ و شین حوصله پرستوهایش را به سر آورده دلت پرسه می زند و دلم قاب می شود دورش تا دورترین آرزوها نزدیک ترین دستی شود برای گرفتن تنها ایهامم زندگی باران رضاپور 14